ایل طیبی :امامزاده سید محمید(سیدمحمود)وطایفه غندی


باتوجه به اینکه ،هیچ تاریخ تقریبی درباره،ورود،وفات ،شهادت ویا کیفیت زندگی امامزاده عظیم الشان دردسترس نیست.وبنابه تلاش محققین واولادبی شمار ان همام وسیل مشتاقان درگاهش سعی در گمانه زنی شده است ،نکاتی چند ملحوظ نظر افتاد،

ابشار کمر دوغ وکوه پنبه

داشته های موجود بسیارمحدود و ناچیز است.

چشمه چناران غندی در مسیر آمامزاده سید محمود دهدشت از طریق جاده اصفهان

بخش روایی :روایات ما درباره امامزاده دارای دووجه معلوم هست که ایشان از بومیان محلی ،بنابر سنت اسلامی زنی نکاح میکند وبخشی از اولاد واحفاد وی که هم اکنون از شمار واحصا خارج است در جای جای ایران وجهان عموما ، ومتراکما در استانهای فارس ،بوشهر،خوزستان،چهارمحال وکهگیلویه زندگی میکنند. در روایات محلی شاخه های پدیدامده این سادات رااز بطن دختر غندی ویاطیبی متفاوت میدانند . ،ودیگرانکه امامزاده دارای کراماتی بوده است که مبین ومسجل واظهر من الشمس است.
انچه رادر نگاه اول میتوان اثبات نمود وبر قوت ان تاکیدداشت،نفی فرضیه عابر (رهگذر بودن) بودن ویازایر گذری برای امامزاده هست که مردود میشود. همچنین شایبه جست وگریزویا فرار از دست مخالفان دینی ویا تعقیب کنندگان و ماموران حکومتی هم ردمیشود.
پس میتوان بااطمینان گفت
امامزاده فرصت وزمان کافی داشته تا ،پیوند مواصلت شرعی بابومیان محلی برقرارنماید وبخشی یاتمام از عمر مبارکشان را در ناحیه جبال (لربزرگ بعدی) بگذرانند.مشرف شدن ایشان ، واهداف سفر وماموریتشان چه براساس کوچ اجباری ویا چه تبلیغ دینی امده باشد.در ابهام است.
شجره پیش فرض با ۸ الی ۱۰ پشت میتوان زمان ۴ قرن باامام معصوم را متصورشد.(مورد شماره ب ،تحقیق جناب گنجی پور).
حال فاصله زمانی این واقعه باامام معصوم یعنی ابتدای قرن ۷ هجری .و وقایع اشکار و مکتوب ومسطور در تواریخ لر.
روایت محلی از زن غندی سخن میگویند،حال انکه دومنبع از حضور غندی ها دراین تاریخ خبرمیدهند،المعجم پس از ۲۵ سال از قرن هفتم و مستوفی با تاخیر حدود یک قرن..البته منابع دیگری از حضور غندی ها و(غندی جان )بطور فراگیر قبل از حصور امامزاده خبرداده اند و صحت روایت محلی مبنی برحصور طایفه غندی درعهد فوق و زن غندی امامزاده تایید میگردد.

واز طرفي درويش امامزاده در طول تاريخ بجز بعد از انقلاب غندي ها بوده اند واين خود دليل بر اين ادعا است که زن سيد محمود غندي بوده واز طرفي غندي ها قبل از رفتن امامزاده در آن منطقه حضور داشته اند واکثرا ملا مکتبی بودند وتعدادی از آنها به آموزش قران مشغول بودند که به آنها ملا می گتند


مهمترین حادثه منطقه کهگیلویه درعهد اتابک هزاراسب ،(مقارن وهمزمان با تاریخ فرصی فوق)
مهاجرت دوگروه از سادات عقیلی وهاشمی به حوزه لربزرگ میباشد.
چنانچه امامزاده از ساداتی باشد که دراین مهاجرت معروف به کهگیلویه تشریف فرماشدند،میتوان مهاجرت انها رابصورت گروهی باورکرد.چون منابعی از ازارواذیت اسماعیلیان(شیعیان)در نواحی شمال عراق پس از ایوبیان تکریت ،گزارش میدهند.

آبشار زیبای کمر دوغ نزدیک امامزاده سید محمید

همچنین
دوفرضیه قرابت نامی هم درتاریخ وهم درجغرافیا

من یزوری(بخشی ازسادات بهمیی نشین)وعلایی در جغرافیای شمال عراق و کهگیلویه فعلی ، بعنوان نام مکان واسم طایفه ویاگروه منطبق برهم وهمپوشانی لازم رادارد.